1. خانه
  2. مستندات
  3. Secret Files Tunguska
  4. گزارش هایی از چند شاهد عینی

گزارش هایی از چند شاهد عینی

 اس.سیمینوف: به هنگام صبحانه در خانه ام در واناوارا (۵/۶ کیلومتری محل انفجار) نشسته بودم. ناگهان آسمان در شمال به دو پاره تقسیم شد و گلوله ای آتشین به جنگل های تانگوسکا برخورد کرد. بلافاصله هوا به صورت غیر قابل تحملی گرم شد. من تمام لباسهایم را در آوردم. بعد هوا کاملاً تاریک شده و صداهای غرش به گوش می رسید. من بیرون رفتم. سنگ های زمین به حدی داغ بودند که نمی توانستم به آن ها دست بزنم. من کم کم از حال رفتم. وقتی بهوش آمدم متوجه شکسته شدن تمام شیشه ها شدم.

 

روزنامۀ سیبر: در ۳۰ ژوئن ۱۹۰۸ اتفاق عجیبی در ناحیه ما رخ داد. در دهکدۀ کاریلنکی یکی از روستاییان که شاهد ماجرا بود، نور خیره کننده ای را از شمال غرب مشاهده کرد که به شکل یک استوانه بود و چند دقیقه بعد به زمین برخورد کرد. سپس آسمان کاملاً تاریک و هوا بسیار گرم شد. از محل برخورد هنوز هم نور شدیدی دیده می شد و صداهای ضربه مانندی از آن جا به گوش می رسید. اهالی دهکده فکر می کردند پایان دنیا فرا رسیده است و با وحشت بسیار به اطراف می دویدند. تمام شیشه ها نیز شکسته شده بود.

 

تاریخچه تحقیقات

با وجود ابعاد این واقعه، با شگفتی بسیار تحقیقاتی رسمی در زمان حادثه انجام نشد. شاید علت این امر اوضاع نابسامان روسیه در آن سال ها و جنگ جهانی اول بود. اولین اکتشافات ثبت شده در این زمینه در سال ۱۹۲۱ انجام شد. یک زمین شناس روسی به نام لئونید کولیک در آن سال از آکادمی علوم شوروی مأمور شد به محل واقعه رفته و دربارۀ آن تحقیق کند. او معتقد بود برخورد یک سنگ آسمانی باعث این اتفاق شده است.گروه او در سال ۱۹۲۷ گزارش خود را دربارۀ بررسی ناحیه منتشر کردند. با گذشت حدود ۲۰ سال از زمان واقعه هنوز هم تا شعاع ۵۰ کیلومتری از منطقه ای نزدیک رودخانه تانگوسکا (که برخورد احتمالاً در آنجا صورت گرفته است) درختان از بین رفته و هیچ حفره ای که نشان از برخورد باشد یافت نشد. کولیک ده سال در آنجا ماند. او بالاخره گودال هایی را یافت که احتمالاً بر اثر برخورد به وجود آمده بودند ولی به دلیل ایجاد مرداب در طی سالها نمی توانست در این باره اظهار نظر قطعی کند. بررسی های بعدی او نشان داد که افتادن درختان نه به شکل یک دایره حول یک مرکز، بلکه به شکل پروانه است.
تحقیقات دهه های ۵۰ و ۶۰ میلادی باعث کشف ذراتی شیشه مانند شد. در بررسی های آزمایشگاهی وجود ترکیبات غنی نیکل و ایریدیم در آن ها ثابت شد. این مواد در سنگ های آسمانی نیز به وفور یافت می شوند. ولی مشکل این بود که تانگوسکا ناحیه ای آتشفشانی بوده است و ایریدیم در خاک این نوع نواحی نیز زیاد است.
از سوی دیگر گزارشات و مصاحبه های شاهدان نشان می داد در سال بعد از واقعه تا شعاع یکصد کیلومتری افراد بسیاری از ساکنان محلی به نوعی بیماری پوستی با جوش های عفونی قرمز رنگ مبتلا شده اند. این امر احتمال وجود تابش های رادیو اکتیو را در منطقه تأیید  می کرد ولی طبق بررسی های سال ۱۹۵۹ سطح بالایی از تابش در این ناحیه وجود نداشته است.