نظریه های علمی

شهاب سنگ های بسیاری هر روزه وارد جو زمین می شوند. سرعت متوسط آن ها حدود ده کلیومتر در ثانیه است و اغلب آن ها بسیار کوچک هستند. هنگام عبور از جو زمین، فشردگی هوای جلوی جسم باعث ایجاد حرارت زیادی در شهاب سنگ می شود. همین امر باعث انفجار اغلب آنها قبل از رسیدن به سطح زمین می شود. بررسی ها نشان داده است که برخورد یک شهاب سنگ با قطر  ده متر می تواند  انفجاری معادل ۲۰ هزار تن  تی ان تی یعنی  تقریبا معادل با بمب اتمی هیروشیما ایجاد کند. این در حالی است که انفجار تانگوسکا  در حدود هزار برابر انفجاری این چنین بوده است.

بررسی های گروهی از دانشمندان در سالهای ۱۹۸۳ و ۲۰۰۱ نیز تا حدی صحت این نظریه را نشان می دهد. حتی سنگ بزرگی نیز کشف شد که می تواند بخشی از یک ستارۀ دنباله دار باشد. ولی برخورد این سنگ باید حفرۀ عمیقی را برجای گذاشته باشد درصورتی که چنین چیزی در محل کشف آن دیده نشد. البته ایده هایی نیز حاکی از انفجار در بالای سطح زمین وجود دارد.